Po wizycie rodziców w przedszkolu podejmujemy decyzję czy dziecko przedszkolne przyjdzie do nas na krótkie odwiedziny przed podpisaniem umowy czy też nie.
W wielu przypadkach jest to niepotrzebne. Do naszego programu zapraszamy wszystkie rodziny, którym bliskie jest podejście Montessori. Decyzję zawsze podejmujemy razem z rodzicami.
Proces adaptacji jest bardzo ważny i poświęcamy mu wystarczająco dużo czasu i indywidualnej uwagi. Naszym celem jest najlepsza adaptacja nowej rodziny – tak dziecka jak i rodziców. Zaczynamy od krótkich wizyt, które w miarę możliwością dziecka wydłużamy. Proces adaptacji trwa około miesiąca czasu. Bardzo ściśle współpracujemy tu z rodzicami. Wsłuchujemy się w Państwa uwagi i jesteśmy otwarci na pomoc Państwu w tym procesie.
Po osiągnięciu 6. roku życia dzieci montessoriańskie są ciekawymi świata i pewnymi siebie uczniami, którzy wręcz czekają, by móc pójść do szkoły. Wykazują duże zaangażowanie i entuzjazm młodych studentów, pragnąć się uczyć i zadawać ciekawe pytania.
Dzieci montessoriańskie mające 6 lat spędziły już w placówce 3–4 lata. Były tam traktowane uczciwie i z należytym szacunkiem, a w przedszkolu panowały jasne oczekiwania i ustalone reguły, zaś opinie dzieci i zadawane przez nie pytania były traktowane poważnie. Niestety, zdarzają się nadal szkoły i nauczyciele, którzy zadawanie pytań przez dzieci traktują jako podważanie autorytetu.
Musimy pamiętać, że dzieci są bardzo różne. Jedno dziecko może być bardzo wrażliwe lub mieć specjalne potrzeby, które nie będą mile widziane w klasie konwencjonalnej. Inne dziecko może za to świetnie radzić sobie w każdej szkole – alternatywnej lub konwencjonalnej.
W szkole konwencjonalnej część dzieci może być po prostu znudzona, inne za to mogą mieć problemy z zaakceptowaniem nowych reguł panujących w klasie. Większość dzieci dość szybko adaptuje się do nowego otoczenia, zawiązuje nowe przyjaźnie i osiąga sukcesy zgodnie z kryteriami obowiązującymi w nowej szkole.
Program nauczania w szkołach Montessori jest zwykle o wiele bogatszy niż ten w szkołach konwencjonalnych. Wyznawane wartości oraz postawa nowych rówieśników i nauczycieli również może być inna niż w placówce montessoriańskiej. W placówce konwencjonalnej proces uczenia będzie kierowany przez nauczyciela i w dużej mierze będzie polegał na nauce na pamięć. Raczej nie będzie miejsca na entuzjazm związany ze zdobywaniem wiedzy i zrozumieniem nowych zagadnień.
Wszystkie dzieci się bawią! Odkrywają radośnie nowe rzeczy, interesujące otoczenie wokół nich. Cieszą się z towarzystwa dorosłych i innych dzieci. Wymyślają historie, marzą, używają wyobraźni. Wrażenie, że dzieci montessoriańskie się nie bawią, zwykle pochodzi od rodziców, którzy nie rozumieją koncentracji, porządku i samodyscypliny – cech tak często spotykanych u dzieci z placówek Montessori.
Uczniowie ci zwykle biorą na poważnie materiał, którego uczą się w przedszkolu czy szkole. Pracują naprawdę ciężko i oczekują, że ich opiekunowie będą traktowali je, a także ich pracę, z odpowiednim respektem. To, co dzieci robią w klasach Montessori, to nie „męczarnia”, ale prawdziwa radość i zabawa.
Dzieci zwykle dotykają i „majstrują” przy wszystkim, co znajdzie się w ich zasięgu. Można powiedzieć, że ludzki umysł jest „kształtowany” ręcznie – poprzez ruch i dotyk dziecko odkrywa, poznaje i tworzy swój zbiór wrażeń o świecie, który go otacza. Dzieci uczą się najlepiej w praktyce, co wymaga ciągłego ruchu i eksplorowania otoczenia.
W klasie montessoriańskiej dzieci mogą wedle życzenia poruszać się po sali, pracować samemu lub w grupie. Mogą samodzielnie wybrać, z jakim materiałem i ile czasu będą pracowały danego dnia, jeżeli tylko nikomu nie przeszkadzają, nie niszczą materiałów i odkładają wszystko na miejsce po skończonej pracy.
Dużo ćwiczeń, szczególnie na poziomie przedszkolnym, jest zaprojektowanych w taki sposób, by przekierować uwagę dziecka na cechy przedmiotów odbierane za pomocą zmysłów: rozmiar, kolor, kształt, teksturę, wagę, zapach, dźwięk itp. Krok po kroku dzieci uczą się skupiać uwagę i zauważać małe szczegóły w otaczającym je świecie. Zaczynają obserwować i doceniać to, jak wygląda środowisko wokół nich. To istotne, by pomóc dzieciom odkryć odpowiedni dla nich sposób uczenia się.
Wolność to drugi kluczowy aspekt programu Montessori. Nie chcemy uczyć dzieci jedynie faktów i pojęć. Naszym celem jest pomóc im naprawdę pokochać proces całkowitego skupienia się na konkretnej czynności i stawianie czoła wyzwaniom z niej wynikającym. Zadania przydzielone przez dorosłych nie są tak interesujące i przyjmowane z entuzjazmem przez dzieci jak te wybrane samodzielnie.
Odpowiednio przygotowane otoczenie w klasach Montessori to swego rodzaju laboratorium, w którym dzieci mogą badać, odkrywać i samodzielnie wybrać określoną pracę. Taka niezależność wśród dzieci to nie tylko wzmocnienie na płaszczyźnie emocjonalnej i społecznej, ale również pomoc w rozwinięciu poczucia zadowolenia i pewności co do swojej zdolności do panowania nad otoczeniem, zadawania pytań, rozwiązywania zadań i nauki bez nadmiernej ingerencji dorosłych.
Tak, realizujemy podstawę programową, zachowując przy tym wszystkie założenia i treści pedagogiki montessoriańskiej.
Nauczyciele zachęcają dziecko do samodzielności ale zawsze służą pomocą dziecku jeśli jest potrzebna.
Nauczyciel montessoriański jest obserwatorem i – w razie potrzeby doradcą. W przeciwieństwie do tradycyjnej pedagogiki nauczyciel montessoriański nie pełni roli pierwszoplanowej. Pomaga – gdy dziecko wyrazi taka potrzebę, nie wyręcza, nie narzuca się. W razie błędu – nie ocenia, nie krytykuje – robi to jeszcze raz. Wspólnie z dziećmi ustala zasady pracy w grupie i przypomina o ich przestrzeganiu. Nauczyciel nieustannie obserwuje, by dawać każdemu dziecku materiał odpowiedni na jego poziomie rozwoju, który jest dla dziecka odpowiednim wyzwaniem, nie za dużym i nie za małym.
Dzieci przedszkolne śpią po obiedzie w sali. Program jest na tyle intensywny i wymagający, że potrzebują one wypoczynku. Część z naszych przedszkolaków śpi regularnie, część chwilę odpoczywa, słuchając opowiadań i czytanych przez nauczyciela książek. Pracujemy ściśle z rodzicami gdy dziecko potrzebuje mniej snu. Podążamy za dzieckiem, kiedy snu potrzebuje, a także wtedy, kiedy powoli z potrzeby dziennej drzemki już wyrasta.
Codziennie wychodzimy na zewnątrz. Dzieci przebywają na dworze co najmniej przez godzinę czasu dziennie, a przy sprzyjającej pogodzie w okresach cieplejszych dwa razy dziennie. Bogactwem miejsca w którym znajduje się nasza placówka jest las i łąki. Dlatego wychodzimy do lasu, spacerujemy i bawimy się na łąkach, a także korzystamy z sali gimnastycznej w budynku naszego przedszkola.
Zapewniamy dzieciom podstawowe diety np.: dieta zwykła, dieta wegetariańska (bez lub z rybami), dieta bezglutenowa, dieta beznabiałowa.
Oferujemy zajęcia dodatkowe po godzinie 15:30. Oferta jest zmieniana każdego roku. W tym roku oferujemy popularną i lubianą przez dzieci jogę z elementami uważności, malarstwo, programowanie, taniec, balet, piłkę nożną, naukę gry na pianinie, gitarze i skrzypcach.
Program Montessori sprawdza się wśród dzieci ze wszystkich grup społeczno-ekonomicznych. Jest odpowiedni zarówno dla dzieci rozwijających się regularnie, jak i uczniów specjalnie utalentowanych, a także dla dzieci ze szczególnymi potrzebami edukacyjnymi.
Pamiętajmy, że nie istnieje jedna placówka, która byłaby odpowiednia dla wszystkich dzieci. O naszej opowiemy i pokażemy Państwu pracę od kuchni.
Dzieci, które wykazują cechy hiperstymulacji lub bywają pobudliwe, czy agresywne, mogą mieć trudności z przystosowaniem się do programu Montessori, ale każda sytuacja bywa inna, dlatego najlepszym wyjściem jest współpraca z naszymi pracownikami, którzy mają na celu pomóc Państwa rodzinie. Dzięki temu wspólnie możemy dowiedzieć się, czy konkretna placówka będzie odpowiednia dla naszego dziecka.
Jednymi z ważniejszych doświadczeń dzieci montessoriańskich są używanie fantazji i rozwój kreatywności. Program nauczania w placówkach Montessori przewiduje liczne i codzienne zajęcia ze sztuki, prac manualnych, plastycznych, technicznych, śpiewu, muzyki i tańca.
Podczas odkrywania natury, próby wizualizacji innych kultur i starożytnych cywilizacji oraz szukania rozwiązań codziennych problemów wyobraźnia odgrywa główną rolę. W placówkach Montessori różne dziedziny sztuki są tradycyjnie włączone do podstawy programowej.
Dzieciom do 6. roku życia nie są proponowane bajki czy aktywności promujące fikcję. Maria Montessori uważała, że dziecko w tym wieku potrzebuje i powinno przede wszystkim zrozumieć otaczający je świat. Ciekawi je natura, świat roślin i zwierząt, kosmos i mikrokosmos. Dopiero po 6. roku życia dziecku posiadającemu rozwiniętą wyobraźnię abstrakcyjną są proponowane opowieści pobudzające fantazję i skłaniające do poznawaniu rzeczy osobiście nie doświadczonych. Wtedy zaczyna się prawdziwa uczta zmysłów i wyobraźni.