Jednymi z ważniejszych doświadczeń dzieci montessoriańskich są używanie fantazji i rozwój kreatywności. Program nauczania w placówkach Montessori przewiduje liczne i codzienne zajęcia ze sztuki, prac manualnych, plastycznych, technicznych, śpiewu, muzyki i tańca.
Podczas odkrywania natury, próby wizualizacji innych kultur i starożytnych cywilizacji oraz szukania rozwiązań codziennych problemów wyobraźnia odgrywa główną rolę. W placówkach Montessori różne dziedziny sztuki są tradycyjnie włączone do podstawy programowej.
Dzieciom do 6. roku życia nie są proponowane bajki czy aktywności promujące fikcję. Maria Montessori uważała, że dziecko w tym wieku potrzebuje i powinno przede wszystkim zrozumieć otaczający je świat. Ciekawi je natura, świat roślin i zwierząt, kosmos i mikrokosmos. Dopiero po 6. roku życia dziecku posiadającemu rozwiniętą wyobraźnię abstrakcyjną są proponowane opowieści pobudzające fantazję i skłaniające do poznawaniu rzeczy osobiście nie doświadczonych. Wtedy zaczyna się prawdziwa uczta zmysłów i wyobraźni.
Program Montessori sprawdza się wśród dzieci ze wszystkich grup społeczno-ekonomicznych. Jest odpowiedni zarówno dla dzieci rozwijających się regularnie, jak i uczniów specjalnie utalentowanych, a także dla dzieci ze szczególnymi potrzebami edukacyjnymi.
Pamiętajmy, że nie istnieje jedna placówka, która byłaby odpowiednia dla wszystkich dzieci. O naszej opowiemy i pokażemy Państwu pracę od kuchni.
Dzieci, które wykazują cechy hiperstymulacji lub bywają pobudliwe, czy agresywne, mogą mieć trudności z przystosowaniem się do programu Montessori, ale każda sytuacja bywa inna, dlatego najlepszym wyjściem jest współpraca z naszymi pracownikami, którzy mają na celu pomóc Państwa rodzinie. Dzięki temu wspólnie możemy dowiedzieć się, czy konkretna placówka będzie odpowiednia dla naszego dziecka.
centralnymi punktami dnia są posiłki oraz czas drzemki dzieci. Po śniadaniu najczęściej jest krąg (czyli powitanie się z dziećmi, wprowadzenie ich w jakąś tematykę), a następnie czas na pracę własną (czyli pracę z pomocami montessoriańskimi). Stałym punktem dnia powinny być także zabawy na świeżym powietrzu. Montessorianski nauczyciel jest stale obecny, uważny i obserwujący dzieci i w razie potrzeby modyfikuje plan zgodnie z potrzebami dzieci danego dnia.
Zapewniamy dzieciom podstawowe diety np.: dieta zwykła, dieta wegetariańska (bez lub z rybami), dieta bezglutenowa, dieta beznabiałowa.
Codziennie wychodzimy na zewnątrz. Dzieci przebywają na dworze co najmniej przez godzinę czasu dziennie, a przy sprzyjającej pogodzie w okresach cieplejszych dwa razy dziennie. Bogactwem miejsca w którym znajduje się nasza placówka jest las i łąki. Dlatego wychodzimy do lasu, spacerujemy i bawimy się na łąkach, a także korzystamy z sali gimnastycznej w budynku naszego przedszkola.
Dzieci zwykle dotykają i „majstrują” przy wszystkim, co znajdzie się w ich zasięgu. Można powiedzieć, że ludzki umysł jest „kształtowany” ręcznie – poprzez ruch i dotyk dziecko odkrywa, poznaje i tworzy swój zbiór wrażeń o świecie, który go otacza. Dzieci uczą się najlepiej w praktyce, co wymaga ciągłego ruchu i eksplorowania otoczenia.
W klasie montessoriańskiej dzieci mogą wedle życzenia poruszać się po sali, pracować samemu lub w grupie. Mogą samodzielnie wybrać, z jakim materiałem i ile czasu będą pracowały danego dnia, jeżeli tylko nikomu nie przeszkadzają, nie niszczą materiałów i odkładają wszystko na miejsce po skończonej pracy.
Dużo ćwiczeń, szczególnie na poziomie przedszkolnym, jest zaprojektowanych w taki sposób, by przekierować uwagę dziecka na cechy przedmiotów odbierane za pomocą zmysłów: rozmiar, kolor, kształt, teksturę, wagę, zapach, dźwięk itp. Krok po kroku dzieci uczą się skupiać uwagę i zauważać małe szczegóły w otaczającym je świecie. Zaczynają obserwować i doceniać to, jak wygląda środowisko wokół nich. To istotne, by pomóc dzieciom odkryć odpowiedni dla nich sposób uczenia się.
Wolność to drugi kluczowy aspekt programu Montessori. Nie chcemy uczyć dzieci jedynie faktów i pojęć. Naszym celem jest pomóc im naprawdę pokochać proces całkowitego skupienia się na konkretnej czynności i stawianie czoła wyzwaniom z niej wynikającym. Zadania przydzielone przez dorosłych nie są tak interesujące i przyjmowane z entuzjazmem przez dzieci jak te wybrane samodzielnie.
Odpowiednio przygotowane otoczenie w klasach Montessori to swego rodzaju laboratorium, w którym dzieci mogą badać, odkrywać i samodzielnie wybrać określoną pracę. Taka niezależność wśród dzieci to nie tylko wzmocnienie na płaszczyźnie emocjonalnej i społecznej, ale również pomoc w rozwinięciu poczucia zadowolenia i pewności co do swojej zdolności do panowania nad otoczeniem, zadawania pytań, rozwiązywania zadań i nauki bez nadmiernej ingerencji dorosłych.
Wszystkie dzieci się bawią! Odkrywają radośnie nowe rzeczy, interesujące otoczenie wokół nich. Cieszą się z towarzystwa dorosłych i innych dzieci. Wymyślają historie, marzą, używają wyobraźni. Wrażenie, że dzieci montessoriańskie się nie bawią, zwykle pochodzi od rodziców, którzy nie rozumieją koncentracji, porządku i samodyscypliny – cech tak często spotykanych u dzieci z placówek Montessori.
Uczniowie ci zwykle biorą na poważnie materiał, którego uczą się w przedszkolu czy szkole. Pracują naprawdę ciężko i oczekują, że ich opiekunowie będą traktowali je, a także ich pracę, z odpowiednim respektem. To, co dzieci robią w klasach Montessori, to nie „męczarnia”, ale prawdziwa radość i zabawa.