Praca z tekstem jest zawsze wielką przygodą i inspiracją w klasie Montessori. W naszym programie nie czytamy jedynie lektur. Właściwie czytamy dużo i nawet nie często, ale cały czas. Dzieciom czytają nauczyciele, starsze przedszkolaki i uczniowie czytają samodzielnie, czyta młodzież, czytają dorośli. Jest taki czas w naszej społeczności – czas czytania. Czytają na fotelach, na kanapie, na dywanie, przy stole. Czytają książki, które sami wyszukują lub ktoś inny im je zarekomendował.

Efektem tego jest częsty widok uczniów z książką w ręku w klasach Montessoriańskich na całym świecie.

Dziś chciałabym się z Wami podzielić efektem pewnego projektu, związanego właśnie z czytaniem. Bowiem w ostatnim czasie wraz z młodszymi nastolatkami intensywnie przygotowujemy się i wespół z naszymi tutorami budujemy program Montessori 12-15. Zaczęliśmy od studiowania informacji nt. mózgu nastolatka. Pomaga nam w tym lektura: „Wynaleźć siebie. Sekretne życie mózgu nastolatka.” Młodzież czyta kolejne rozdziały i wyszukuje cytaty, które przykuły ich wagę lub poruszyły. Do każdego cytatu uczniowie dodają swoje komentarze, a potem dzielą się nimi w grupie podczas zajęć z wychowawcą i publikują na blogu i w gazecie szkolnej, którą wydają. Okazja do autentycznego wyrażania siebie pobudza ich do myślenia, skłania do refleksji, a nam dorosłym daje okazję do „posłuchania” naszych młodych dorastających.

Dzielę się z Wami tym, co młodzi ludzie chcą nam dorosłym przekazać:

Drodzy Dorośli.

Dzielimy się z Wami tym, co w nas rezonuje. Nasze rozkminki inspirowane lekturą pt. „Wynaleźć siebie. Sekretne życie mózgu nastolatków.” naszych przemyśleń, inspirowanych lekturą „Wynaleźć siebie. Sekretne życie mózgu nastolatka.”

Nastolatki bardziej przejmują się swoim wyglądem, niż katastrofą samolotu pasażerskiego. Mają wrażenie, że są obserwowani ciągle i przez wszystkich. Na kolejnej sesji warsztatów NVC dla nastolatków doświadczaliśmy odczuć i emocji, kiedy jesteśmy obserwowani. Doświadczyliśmy dyskomfortu, na który składały się wstyd, skrępowanie, zażenowanie, niepokój, obawa, strach przed oceną, niechęć do obserwatora, a także nasze przekonania. To z nimi się w efekcie tego ćwiczenia mierzyliśmy. Nasze przekonania, to: „pomyślą, że jestem brzydka”, „czy mam pryszcze?”, „co sobie o mnie myślą”, „jak pachnę?”, „niech mnie tylko nie dotykają”.

„Nastolatki częściej niż młodsze dzieci porównuję siebie z innymi i rozumieją, że inni dokonują porównań i ocen w związku z nimi, zaczynają też przywiązywać do tych ocen wagę.”

W wielu przypadkach nastolatki w wieku dojrzewania przejmują się oceną innych, a mało przywiązują uwagi do tego co oni sami o sobie myślą. Nawet gdy sami uważają, że np. mają ładną twarz, boją się to powiedzieć głośno z uwagi na rówieśników, z uwagi na to, że inni pomyślą iż są zadumany w sobie. Często trudno jest pokazać swoją samoocenę, zazwyczaj po prostu boją się odrzucenia. Również przejmują się jak ich zachowanie lub wygląd jest dobierane przez innych, z tego powodu często nie pokazują jacy naprawdę są.

Zuzia 13l.

,,(…) Jeden z moich znajomych, ojciec nastoletnich córek powiedział mi, że najbardziej uderzającą zmianą, którą w nich dostrzegł w okresie pokwitania, był poziom zażenowania, szczególnie z powodu zachowania rodziców.”

Ten cytat szczególnie przykuł moją uwagę, ponieważ również odczuwam zażenowanie, spowodowane moim zdaniem niestosownymi reakcjami rodziców w miejscach publicznych.

Jedna z takich sytuacji ma miejsce, kiedy jesteśmy w kościele, a buty mojej mamy skrzypią na cały budynek. Wtedy mam wrażenie, że wszyscy to słyszą, obserwują nas i krytykują.

Moja rada dla dorosłych jest taka , aby byli uważni na to, że nastolatki zwracają dużą uwagę na oceny innych ludzi.

Hugo 12l.

„Nauka nie jest dziedziną, którą mogą czy powinni zajmować się tylko mężczyźni.,,

Zgadzam się z tym cytatem, ponieważ uważam, że nauka jest dla wszystkich. Sądzę że kobiety są tak samo mądre i inteligentne, jak mężczyźni, i że nauka jest dziedziną, którą jak najbardziej mogą zajmować się kobiety.

Malwina 12 l.

”Podejście mentalne do myślenia o sobie samym może zmieniać się z wiekiem.”

Mam kilku znajomych, którzy nie wierzą w siebie i oceniają się źle, choć [myślę, że ] nie mają ku temu powodu. Może robią to, żeby zwrócić na siebie uwagę, ale wydaje mi się, że część z tych ocen wydaje im się prawdziwa lub wmawiali to sobie tak długo, że w końcu w to uwierzyli.

Zuzka 12 l.